Het beeld op de begraafplaats
)
Toen de voorbereidingen voor de “Algemene Begraafplaats Maartensdijk” hun voltooiing naderden, werd het bestuur van de Stichting geconfronteerd met een tot dan toe onvoorziene vraag:
“heeft onze begraafplaats niet een centraal punt nodig, een klein monument, een beeld?”.
Al gauw werd duidelijk, dat het een belangrijk, maar niet eenvoudig te realiseren idee was. Het moet voldoende statuur hebben, en tegelijk moet het passen in de sfeer van onze relatief kleine begraafplaats.
Het toeval kwam te hulp. In 1988 was in Esergroen in Drenthe het opvangcentrum Jabbok geopend. Een ideëel project gestart voor de opvang van drugsverslaafden. Verschillende religieuze congregaties wilden het project begeleiden. Ook enkele fraters van Utrecht namen deel. Voor het hoofdgebouw van Jabbok vond priester-beeldhouwer Omer Gielliet een eeuwenoude stronk. Daarin herkende Omer de worsteling van Jacob met God.
In 2013 ging het project over in andere handen, en werd ook de doelstelling nieuw geformuleerd. Men zocht voor het beeld een andere bestemming, en die vraag kwam via de Fraters van Utrecht bij het bestuur van de stichting. Na goed overleg kwam het beeld in bezit van de stichting, en op 30 oktober kon het worden geplaatst tegenover de ingang, aan het einde van het middenpad.
Het beeld is eigenlijk het verhaal van Jacob, de zoon van Isaak, die, onderweg om zich met zijn broer Esau te verzoenen, in gevecht raakt met een man. Het gevecht gaat een hele nacht door, en als het licht wordt wil de ander weg. Je zou kunnen zeggen: hij vraagt om genade.
“Maar Jakob zei: ′Ik laat u niet gaan tenzij u mij zegent.′ De ander vroeg: ′Hoe luidt je naam?′ ′Jakob,′ antwoordde hij. Daarop zei hij: ′Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël, want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen.′ Jakob vroeg: ′Zeg me toch hoe u heet.′ Maar hij kreeg ten antwoord: ′Waarom vraag je naar mijn naam?′ Toen zegende die ander hem daar” (Genesis 32,27-30).
In mei 2015 werd, bij zijn 90e verjaardag, in Breskens het boek “Omer Gielliet in Beeld” gepresenteerd, een overzicht van zijn leven en zijn kunstwerken. Op blz 59-60 staat daarin het beeld aldus beschreven:
“Dit beeld symboliseert ontmoeting, afscheid en het vertrouwen in God. Er was eens een boom, ergens langs de waterkant. Hij leefde daar breeduit, zo met zijn vele takken. Hij droeg de forse stem van de wind en de kracht van de storm. ’s Winters werd het leven kaal, maar in het voorjaar begon zijn oude groene uitbundigheid. Dan liepen zijn takken uit en schoten bloemen van nieuw leven. Zo leefde de boom met al zijn takken jaar-in-jaar-uit. Op een dag kwam een mens en sneed een van de mooiste takken af en nam het mee naar huis. Een tak voorgoed uit het leven weggesneden, weggevallen uit de schaduw van vroeger, voorgoed vergeten? Want wat betekent een tak aan een hele boom? Drie dagen later was de mens terug. Hij ging zitten aan de voet van de boom en speelde zijn fluit. En de boom verstond zijn afgesneden tak: ‘Horen jullie mij? Ik leef! Ik leef meer dan ooit tevoren! Ik leef, ik zing, ik fluit voor altijd!’”
Het is juist die gedachte, die aan het beeld de brede betekenis gaf die past bij deze begraafplaats: vertrouwen in de toekomst, ook als ons aardse leven ten einde gaat.
Opsteller: Pastor Gerard de Wit
Schrijver en samensteller kunsthistoricus drs. Ton Bakker is meer dan een jaar bezig geweest het werk van de Breskense pastoor-kunstenaar op te sporen en vast te leggen, met hun verhaal, vaak verteld door Gielliet zelf.
ISBN/EAN: 978-94-91528-17-0. Nur-code: 640.